Kaplice

Do 1972 roku były aż trzy kaplice w Palowicach: św. Jana Nepomucena, św. Floriana i jedna bez wezwania (została rozebrana i nie uzyskano zezwolenia na ponowne jej odbudowanie).

• Największa, a zarazem najwcześniej datowana kaplica, stoi przy ul. Wiejskiej 57, w centrum wsi. Kaplica św. Jana Nepomucena w Palowicach. Poprzedniczka obecnej zbudowana została na gruntach dworskich ówczesnej właścicielki wsi Teresy Promnicowej około roku 1720. Kaplica przy ul. Wiejskiej w swoim pierwotnym stanie przetrwała 200 lat. Podczas I wojny światowej, w 1916 roku została rozebrana. Na jej miejscu zbudowano nową. Roboty murarskie wykonywał Paweł Leśnik, zaś prace ciesielskie Wincenty Bujoczek, któremu pomagał cieśla Smusz z Królówki. Po czterech latach w 1920 roku, nowo zbudowana kapliczka św. Jana Nepomucena została poświęcona. Umieszczono w niej - oprócz obrazów i świeczników - figurę jej patrona. Figurka św. Jana Nepomucena w Palowicach Na wieży zawieszono dzwon pochodzący ze starego, drewnianego kościoła w Woszczycach, rozebranego w 1880 roku kapliczka została wybudowana z cegły i otynkowana. Jej wymiary zewnętrzne wynoszą 2,5 x 3,5 x 3,0 m. Dach jest dwuspadowy, kryty dachówka, ze środka dachu wzbija się wieża, która jest zwieńczona cebulastym hełmem. W ścianie frontowej są drzwi, do których bezpośrednio z ulicy prowadzi pięć schodów.
  
  W 1970 roku przed uroczystością 50-lecia zbudowania tej kaplicy przeprowadzono jej generalny remont. Zainstalowano też lampkę elektryczną, która swym czerwonym światłem świeci odtąd cały czas. Ostatecznie kaplicę poddano generalnemu remontowi w 1998 roku, który polegał na wzmocnieniu więźby dachowej i położenia nowej dachówki wraz z wykonaniem oblachowania dachu, wzmocniono fundament kapliczki opaską z żel betonu, ściągnięto ściany (ankrowanie), nałożono nowe tynki na ściany zewnętrzne i wewnętrzne, wymieniono instalację elektryczną, posadzkę wyłożono płytkami ceramicznymi, wypiaskowano część elewacji wykonanej z cegieł oraz zakonserwowano, koszty związane z zakupem materiału pokryte zostały z budżetu Gminy i Miasta, a prace związane z remontem wykonali mieszkańcy Palowic społecznie.
• Druga Kapliczka naziemna w Palowicach, która została poświęcona św. Florianowi, opiekunowi domostw przed ogniem, została zbudowana około 1780 roku, zatem 60 lat po kapliczce nepomuceńskiej. Nie znany jest fundator ani wykonawca tego obiektu sakralnego, stojącego zresztą po dzień dzisiejszy na wzgórzu w rozwidleniu ulic Zazdrosnej i Woszczyckiej. Kapliczka ta jest zarejestrowana w katalogu zabytków, gdzie zaprezentowano ją w sposób następujący: "Zbudowana w początkach XIX w. klasycystyczna, murowana, otynkowana. Na rzucie zbliżonym do kwadratu. Narożniki cofnięte uskokowo z wałkiem. Wewnątrz rzeźba św. Floriana, późnobarokowa, I połowa XIX w." W 1946 roku również tę kapliczkę zelektryfikowano. Wymiary zewnętrzne obiektu są następujące: 1,5 x 1,5 x 2,5m. W roku 1971, w dniach od 15 do 30 kwietnia, palowiccy hutnicy wykonywali remont generalny kapliczki, zakładając przy tej okazji nowe drzwi. Zbudowano też wtedy nowe schody ze specjalnych płyt.
  
  Kolejny gruntowny remont tej kapliczki przeprowadzono w 1998 roku wykonano wtedy nową więźbę dachową na wzór pierwotny wraz z pokryciem dachówką, wykonano naroża kapliczki z tynku żywicznego oraz odnowiono elewacje zewnętrzną, wymieniono instalacje elektryczną, położono płytki ceramiczne na posadzkę, schody prowadzące do kapliczki obłożona kamieniem skalnym przywiezionym z Brennej. Podobnie jak przy remoncie Kapliczki św. Nepomucena środki finansowe na zakup materiałów potrzebnych do remontu pochodziły z budżetu Gminy i Miasta, a prace wykonali mieszkańcy Palowic społecznie.
• Trzecia z kapliczek naziemnych w Palowicach, bez określonego wezwania, trwała spokojnie na uboczu ponad 130 lat. Znajdowała się przy drodze wjazdowej na kolonię Pawłów, dziś ul. Kolejowej 2. Zbudowana została około 1840 roku i posiadała wymiary 1,5 x 2,0 x 2,5m. Także ten obiekt znalazł się w katalogu zabytków, gdzie czytamy: "Kapliczka przydrożna. Zbudowana w I połowie XIX w., klasyczna. Murowana, potynkowana. Prostokątna. Otwarta do wnętrza arkadą z niską balustradą drewnianą z płaskich tralek o reminiscencjach barokowych; wewnątrz sklepienie żeglaste. Zwieńczona trójkątnym przyczółkiem, nakryta daszkiem dwuspadowym, pobita gontem. Wewnątrz rzeźbiona Pasja, ludowa, XIXw.".
  
  Na początku lat 70. właścicielka posesji, na której stała kapliczka, Maria Blinda, dzierżąca po swym ojcu funkcję sołtysa wsi, postanowiła przeprowadzić generalny remont tej kapliczki. 13 kwietnia 1972 r. rozpoczęto rozbiórkę, aby w tym samym miejscu powstała nowa. Rozbiórką i rekonstrukcją zajął się Augysyn Musioł. Po tygodniu, 21 kwietnia zjawili się przedstawiciele władz powiatowych z Rybnika wraz z funkcjonariuszami milicji z Bełku, żądając kategorycznej rozbiórki owego obiektu. w kronice bieżących wydarzeń Palowic piszący te słowa odnotował wówczas: "Taki jest koniec zabytku", co niebawem miało się potwierdzić, gdyż po kapliczce już wszelki ślad zaginął.